KORKUNÇ YENGE: TANSU ÇİLLER

13 Kasım 2012, 21:13

28 Şubat Darba Araştırma Komisyonuna ifade veren eski Başbakanlardan Tansu Çiller’in “28 Şubat ağır bir darbeydi ve torunlarımıza ders olacak nitelikte aktarılması gerekir” gibi ifadenin Kürtler için reel bir karşılığı yoktur.

Eski milletvekillerinden rahmetli Abdulmelik Fırat’ın tabiriyle “Dıla Gür (Kurt Yavrusu)” Tansu Çiller’in Kürt halkına karşı yürüttüğü acımasız operasyon ve cinayetler Kürtlerin belleğinde silmek asla mümkün değildir.

OHAL’ın kural tanımaz, hukuk ve ahlak bilmez rejimini anlamak için DEP eski milletvekillerinden, Kürt siyasal tarihine demokrat, ılımlı, aydın ve barışçı kimliğiyle damga vuran Sedat Yurtdaş’ın 16 Kasım 1993 tarihinde yazdığı “Korkunç Yenge 2” adlı yazısını okumak lazım.

Sedat Yurdaş çok farklı bir kimliğe sahiptir. O hükümete muhalif olduğu gibi BDP ve PKK’nin yürüttükleri politikalarına da muhalefetini en üst düzeyde ama en esnek politikayla yapmaktadır.

İşte Sedat Yurdaş’ın o gün yazdığı ve bugünün tarihine ışık tuttuğu yazının tamamı.

Bu konular arasında devletin onlarca yıllık şiddet politikalarının en ölümcül boyutunu yine “bu politikalara uygun”, yasa tanımaz-illegal tarzda; devlet içinde devlet adına örgütlenmiş, yönetmiş, uygulamış ve bu çerçevede yürütülenleri de “yetersiz” bulduğu için ordudan “gönüllü emekliliğe” yarılmış ve yaşamının son zamanlarında kontrgerillayı “sivil alanda” yetkinleştirme çabaları harcamış olduğu anlaşılan, emekli binbaşı Ahmet Cem Ersever gibi birisinin dahi , “hizmet ettiklerince” başının yenebileceğinin ortaya konulması ve dahası ona yakın olan MİT’çi, bir arkadaşı ve yine hem sevgilisi hem de iş arkadaşı olan bir kadının öldürülmesi ile ortaya çıkan yönetim anlayışı...

Objektif verilere dayanarak yaptığımız yorumlar sonucu, Tuğgeneral Bahtiyar Aydın’ın herhangi bir “çatışma sonucu ölmediği” konusunda söylediklerimizin; yapılan spekülasyonlara rağmen, giderek MİT kaynaklarına yakın yazarların “yarım ağızlı doğrulamalarıyla”; bir “kaza kurşununun”; “bir kör kurşunun” dahi, nasıl da Kürt halkının aleyhinde bir ölüm ve yıkım makinesine dönüşebileceği konusu...

Son bir buçuk ay içinde 20’yi aşkın köyü imha edilen, insanları kendi topraklarında muhacir hale getirilen Muş ilinde köylüleri zorla toplayıp, PKK ve bu arada DEP aleyhinde yürütmek için çaba harcayan Alay Komutanının köylüleri,“aksi halde sizin de köylerinizi yakar-yıkar ve sizleri öldürürüz!” diye tehdit edecek ve örneklerine işaret edecek kadar yabancılaşmış ve saldırganlaşmış bir halde ortaya çıkan; yönetim anlayışı ve uygulamaları...

Siyasi açıdan tümden tıkanan, sadece çözümsüzlük üreten, bunun sonucunda güvenlikle ilgili kuruluşların birer gönüllü “noteri” durumuna gelen siyasi partilerin çoğunun, DEP milletvekillerinin dokunulmazlıklarının kaldırılması yönündeki kampanyalarının özünde yatan “sahte politikalar üretme” arayışlarını...

Show-Tv’deki “Çapraz Ateş” programından sonra; “DEP’i daha yakından tanımak üzere görevlendirilen” DYP Gençlik Kolları Genel Başkan Yardımcısının Sayın Orhan Doğan’ı ziyareti ile benim de bulunduğum görüşme sonucunda; “Anlattıklarınızı bilmeyen çok geniş çevreler var.”, “Eğer bilinirse kesin olarak çok şey değişir!” diyen yaklaşımını...

14 Kasım1993 Pazar günü, Kanal 6’da “Basın Kulübü” programında “düşüncelerini” açıklayan Başbakan Çiller’in tek sözcükle “korkunç” olan sözlerini değerlendirmek zorunluluğu... Sanırım, bu konu en günceli.

Başbakan Çiller, “Mecliste PKK’ye tahammülümüz kalmadı” dedikten hemen sonra, “DEP’lilerin dokunulmazlıklarının kaldırılması için oy kullanacağım” diyor. Yani, DEP’lilerin PKK’li olduğunu söylüyor. Eğer bu kadın ne dediğini bilmiyorsa, Kürt ve Türk halklarının kanı-canı ve geleceği üzerine inşa edilen politikayı bırakıp köşesine çekilmelidir! Çekileceği köşenin Türkiye veya yanı zamanda vatandaşı olduğu Amerika olması da fark etmez. Son derece ağır koşullarda “ne dediğini bilmez” bir halde en yüksek düzeyde sorumlu bir makamda olmak, insanlarımıza yapılabilecek en büyük kötülüktür.

Ancak ne dediğini biliyorsa, -ki bu daha vahim- bunun sorumluluğu daha şimdiden altından kalkamayacağı kadar ağırdır. Çünkü Sayın Çiller; DEP’in henüz altı ayı bulan tüzel yaşamı boyunca, biri inancın ve sabrın yoğunlaştığı insan; milletvekili arkadaşımız Mehmet Sincar olmak üzere, 9 yönetici ve üyesini devlet bağlantılı olarak –devletin sorumsuzluğunu ispat edemediği şekilde geride deliller bırakarak- öldürülmeleri ile bir o kadarının da ölümden tesadüfen kurtularak yaralanmaları sonucunu doğuran olayların “onaylayıcısı” durumuna gelmiş olduğu gerçeği, arada bir sığındığı “cami ve ezana” rağmen ortaya çıkmış olacaktır.

Dahası eğer bu düşüncelerini “yönetim içi” anlamında çoktan beri dile getiriyorsa, bu “ikrar”yla “azmettiren” olduğunu ortaya koymaktadır.

Belki de ancak bu şekilde “Meclisten kelle alacağız!” diyen özel timler hakkında “soruşturma açılmaması” anlaşılabilir!

Belki de ancak bu şekilde, belediye başkanı DEP’li olan Hakkari Belediyesine “konan bomba” ile aynı saatlerde Başkanın evine yapılan “silahlı saldırı” ve DEP binasının “roketlenmesi”nin nedeni anlaşılabilir! Lice’de yapılan “tek yanlı savaş” ile Yüksekova’ya, Altınova’ya, Çukurca’ya ve diğerlerine yapılan saldırılar anlaşılabilir!

Bu söylenenler bir kaz daha Sayın Çiller’in bırakın sadece Kürt halkı ve gerçekliğine, asıl Türk halkına ve gerçekliğine yabancı olduğunun açık bir işaretidir. Bu gerçek, ne Amerika çıkışlı profesör olması ne de Erzurum tarafından Milas’a gitmiş(!) olan büyükbabasının “ora türlü” –İngilizce olmadığı için oldukça ezik; Kürtçe demek istiyor!- konuşmuş olması değiştirir. Görüldüğü gibi, “günlük yaşama hala yabancı” bir kimse, yönetici de olsa ancak korkunçluklar üretebilir. “Diem’in Baldızı” gibi, Vietnam’vari!

Bu nedenle Çiller, Kürtlere hiç bir demokratik hak ve özgürlüğün “düşünülmediğini” ancak ve ancak Kürdüm diye “övünebileceklerini” yani “havanda su dövebileceklerini” söylüyor. Çoktan beri Kürtlerin en iyi bildikleri; dil, kültür, edebiyat, iletişim araçları, eğitim-öğretim üretim ve örgütlenme özgürlüğünü içermeyen bir “sıfatın” ne mideyi ne beyni ne de yaşamı doyuracağıdır.

Sayın Çiller söyledikleriyle her biri diğerinden geri olan; Anayasa, yasalar ve uygulamaların da gerisine düşmüştür. Aynı zamanda “örgüt üyeliği” koşullarını bilmeyecek kadar hukuka uzak olduğunu da ortaya koymuştur. Bu haliyle de savunma hakkının ortadan kaldırıldığı bir zeminde, kendini savcı ve hakim yerine; “yargı yerine” koyarak, sadece demokrasinin boynuna geçirebildiği bir ilmek anlamına gelen “hüküm” vermiştir.

Ve Sayın Çiller, -hiç dilemiyoruz ama- önümüzdeki süreçte; haksızlığa-saldırıya uğrayacak, yaralanacak ve belki de öldürülecek DEP milletvekili, yönetici ve üyelerinin başlarına gelecek belaların “asli manevi faili” olduğunu, kamuoyu huzurunda “ilan” etmiştir.

YORUM YAZ, SEN DE GÖRÜŞÜNÜ BİLDİR

Yükleniyor...