BUGÜN BAYRAM EĞLENMEK LAZIM

Eğlenmek Lazım Zannımca Bayramı da ramazan ayını eğlenerek geçirdiğimiz gibi geçirdik tabiî ki doğal olarak bayramda eğlenmek lazım evet beklide haklısınız bazılarımız hediyeler aldık Evlerimize kimimiz arabasını değiştirdi kimimizde hayal dünyasında ne hayallerle Süsledi düşlerini kimimiz Çocuklarımız sarılarak öptük anne babalarımızın elerini öptük Belkide bundan önce ki bayramda sarılarak öptükleri çocuklarını mezarı başında mezartaşını  öpen anneler gördük belkide bir çocuk babasını mezarı başında şefkatle bir okşanma hisi aldı ama yinede bayram eğlenmek lazım kimimizde Rumeyza gibi babasına olan özlemi getirdi satırlarına ama yinede bayram eğlenmek lazım değerli  kardeşlerim Sözü uzatmanın anlamı yok sanrım bugün bayram ama binlerce kardeşim bayrama işkallerle ölümle göz yaşıyla bombalarla girdi bayrama dünya müslümanları acı içinde. bu gün bayram ben eğlenmeliyim .

Sevgili Canım Babacığım! Nasılsın, İyi misin? İyi olmanı Cenabı Hak’tan niyaz eder, hasret, özlem ve en içten duygularımla senin ve tüm Yusuf amcaların ellerinden öperim. Maalesef bir bayramı daha bizden ayrı zindanlarda geçiriyorsun. Bu bayram gelemeyeceğim için bir mektup da olsa bayramlaşmak, dertleşmek istedim. Bu satırları karalarken gözlerim takvim yapraklarına ilişti ve hesaplamaya başladım, 1, 2, 3, 4, 5…35, 36 evet evet tam 36 bayramdır bizlerden uzak demir parmaklıklar arkasındasın babacığım. Şimdi bu mektubu alınca şaşırmışsındır, biliyorum. Yıllardır duygularıma gem vurup, sana hiç mektup yazmadım. Bundan sonra da yazarmıyım bilemem. Bu kez istedim ki içimi kemiren, yakıp kavuran duygularımı ilk kez seninle paylaşayım. Yılların hasretini, özlemini bir çırpıda nakış nakış mektubuma işleyeyim. Ayşe’yi bilirsin, babasını bugün tahliye ettiler. Ayşe’yi bir görsen nasıl sevindi, ne kadar sevindi babacığım. Yerinde duramıyor, kuşlar gibi uçuşuyordu. Tabi ki bizler de bu sevince ortak olduk. Bu sevinci yaşarken birden aklıma sen geldin babacığım. Seni evde hiç görmeyişim, 18 yıldır içeride oluşun, yetim büyüyüşüm aklıma geldi. Yutkundum, boğazım düğümlendi ve birden gözlerim nemlendi. Siman karşımda canlanınca ağladım, ağladım, ağladım. Hem de hıçkıra hıç kıra ağladım. Hocam ne yaptıysa yatıştıramadı. Yatakhaneye çekildim. Kalem kağıdı elime alıp yazmaya başladım. Kâğıdımın ıslak oluşuna aldırış etme baba o damlalar sana olan aşkımdır, özlemimdir, hasretimdir, sevgimdir. Canım, ciğerim can babam! Ben dünyaya gözlerimi açtığımda sen yanımda yoktun, içerideydin. Kokunu alamadan seni tanıyamadım. Kulağıma ezanı başkaları okudu, senin sesini duyamadım. Gecelerini uykunu bozamadım, beşiğimi hep annem salladı, senin ninnilerini hiç dinleyemedim. Konuşmaya başladım ama baba diyemedim. Baba kelimesini en son öğrendim. Senin varlığını çok geç öğrendim baba. Baba bir gün pencereden dışarıyı seyrediyordum. Çocuğun biri baba baba diyerek sevinçle çarşıdan gelen babasının boynuna sarıldı o an içimde bir sıcaklık his ettim evey bende baba baba dedim dönüp ve duvarda asılı resmine baktım annem görmesin diye perdenin arkasında ağladım boynumu büktüm mahzun bir şekilde kapıya baktım. Ah bir gün benimde babam şu kapıdan içeriye girseydi. Koşup baba diyip boynuna sarılıp öpseydim, öpseydim seni kapıda bir kez olsun gelemdin. Kızım diyip öpmedin boynum büküldü.


Takatim kesildi umutlarım yıkıldı hayallerim Hayal olup gitti. Bir sıcak gülüşüne kızım diyip kucağına alışına şevketinle bir öpücük konduruşuna boynuma sarılmayı hasret kaldım baba Biliyor musun baba seninle geçirdiğimiz hiçbir anımız yok örneğin seninle birlikte yürüyemedim çarşıya parka pikniğe gidemedim seninle hiç yemek yiyemedim elinden hediye harçlık alamadım. Yatağıma uzanıp uyuyamadım seni uykudan uyandıramadım baba. İstediğim alman için hiç naz yapamadım. Anlayacağın baba seninle çocukluğumu yaşamadım yaşayamadım. Annem her gece beni uyutmadan önce fotoğraflarını getirirdi. Tek tek hepsine bakardım. Seni fotoğraflarda tanıdım baba! Fotoğraflarını öpüp öp öp kucaklardım! Duvarlara senin fotoğraflarını asardım. Uykuda korkup uyanınca başucumdaki fotoğrafını alıp sarılırdım! Annem bana her gün senin sevdiğin yemekleri yapardı. Ben yiyince aklıma sen gelirdin, boğazıma takılır kalırdı yemek! Acaba babam şimdi ne yiyor, yiyecek yemek bulabiliyor mu? Diye çocukça düşünür dururdum. Ve ben büyüdüm… Büyüdükçe içimdeki özlemim de büyüdü, hasretim de büyüdü. Baba sana olan sevgim ve tutkunluğum da büyüdü. Geceyi, zifiri karanlığı, gökteki yıldızları kendime sırdaş edindim. Gözyaşlarımı yastığıma, garipliğimi bağrıma akıttım baba! Ben zindan yollarında, çift camlı görüş kabinlerinde, bir saatlik görüşlerde büyüdüm baba! Anne, babam ne zaman eve gelecek diyerek büyüdüm baba! Bilmem çocuklar babalarını nasıl tanır. Ben seni, demir parmaklıklar arkasında, tel örgüler arasında tanıdım baba! Askerlerin arasında, görüş bitti diyen gardiyanların sözcüğünde tanıdım baba! Beni gece yarısı çocuk uykumdan kaldırıp, babana gidiyoruz kızım diyen bağrı yanık annemden tanıdım. Zorluklarla, çilelerle, belalarla karşılaşınca, şimdi baban burada olsaydı diyen gözü yaşlı annemden tanıdım baba! Seni soğuk kış günlerinde zindan kapısındaki kuyruklarda tanıdım baba! Her gece gördüğüm düşlerde, rüyalarda, hülyalarda ve hayallerde tanıdım baba! Seni bende, benliğimin en derinlerinde tanıdım baba! Bayramlar çocuklar içindir, çocuklar da bayramlar için. Ben bayram tatmadım, görmedim, bilmedim baba! Bayram deyince aklıma zindan gelir, sen gelirsin.


Her bayram özlemim katmerleşir, vuslatım uzaklaşır, firakım yakınlaşır. Üst üste umutlarım yerle bir olur baba! Benim bayramım acı olur, çile olur, zulüm olur, firak olur. Artık sen gelirsen o gün benim bayramım olur.
Asıl sen gelirsen o benim bayramım olur. Ve bir bayram daha geldi. Sen benden uzak ben de senden. Sen dört duvarla bayramlaşırken, ben hayalimle bayramlaşıyorum baba! Sen arkadaşlarınla kucaklaşırken ben yalnızlığımla, gözyaşımla kucaklaşıyorum. Ve içten içe yanıyorum baba! Sensiz geçirdiğim bu bayrama yanıyorum. Yetimliğime, çaresizliğime, kimsesizliğime yanıyorum. Ve sana yanıyorum baba ve bana yanıyorum. Giden çocukluğuma ve çocuksu duygularıma yanıyorum. Bu yaşımdan sonra çıkıp gelsen seninle kör ebe oynayabilir miyim baba? Bir çıkıp gelsen yol ortasında baba deyip boynuna sarılabilir miyim? Bir çıkıp gelsen elinden tutup gezebilir miyim baba ve bir çıkıp gelsen seninle çocukluğumu bir kere bile olsa yaşayabilir miyim baba?. Eğer bayram buysa bayramınız mübarek olsun. Ne o baba yoksa ağlıyor musun Vet şimdi bende ağlıyorum kardeşim rabbim seni ve tüm Tutsakları kavuştursun.<İbrahim<sö< 41<Rabbimiz! Hesabın görüleceği gün, beni, anamı babamı ve bütün müminleri bağışla." İbrahim<sö< 42<Zalimlerin yaptıklarından Allah'ın gafil olduğunu zannetme; O, sadece, içinde gözlerin fırlayacağı güne kadar onları erteler. İbrahim<sö<43<O gün, başları dikilmiş, gözleri kendilerine dönmeyecek ve Kalpleri bomboş bir şekilde koşturup dururlar.