DÜRÜST OLMAK

Bu gün hazırladığım köşe yazımda klasikleşmiş ve bir o kadar da kangrenleşmiş emeklilerin sıkıntılarına kısmen dokunacağım.
Bilindiği üzere emeklilik ile ilgili yasalar adeta yapboz gibi ha bire değiştirilip duruyor. Her ne kadar üzerinde oynamalar yapılsa da, değiştirilse de değişmeyen tek şey aldıkları üç kuruş maaş…
Zaman zaman oturur düşünür ve açmazlara girerim, bir vatandaş özel sektörde 25 yıl çalışıp sürünüyor, işverenin keyfi uygulaması ile asgari ücret gösterilip şanslı ise sigortalı gösteriliyor, ardından emekli oluyor ve 650 lira ile 1000 lira arası alıyor.
Dünyada en önde gelen matematikçilerin, fizikçilerin veya tıp uzmanlarının çözmesi için bir sorum olacak: “650 lira ile 3 nüfuslu bir aile nasıl geçinir?”…
Sağıma, soluma, uzmanlara ve memleketleri uğruna her fırsatta yaşamlarını ortaya koyduklarını iddia eden siyasetçilere soruyorum: Bu insanlar nasıl geçinecekler, bu nasıl bir mantık ki devletin memuruna ‘Al bu 3 Bin lira aileni geçindir diyorsun ve bu insanlar yine de geçinemediklerini beyan ederek eylemler gerçekleştiriyor. 3 Bin liraya insanlar ailelerini geçindiremezken ve hala dinçken, yaşlanmış, hastalanmış, hayatını heba etmiş insanlara nasıl olur da 650 liraya geçin dersiniz?”
Biriniz çıkında az yürekli olun, deyin sizi gözden çıkardık, bizim için bir anlam ve öneminiz yok diye. Ama nafile o yürekte yok, al sana 650 lira git öl demek kolay.
Kanun yapıcılardan özellikle beklentim her dönem şu olmuştur: Toplumumuzun temel direği olan yaşlılarımız, emeklilerimiz ve engellilerimiz ile ilgili gerçeklerle yüzleşmeleri, onlara hak ettikleri yaşamı en iyi şartlarda sunmalarını ve bu insanların tarihimizin önemli unsurları olduğu gerçeğini kabullenmeleriydi.
Gelin görün ki, kanun koyucular dahi, toplumun bu gerçekliğini görmek yerine ellerinin tersi ile itmiş, onların gerçeğini görmemek için yüzlerini kıbleden uzaklaştırmıştır. Bir milletvekili seçim dönemlerinde başta aile büyükleri olmak üzere her kesimden herkesin elini, eteğini öpüp vaatler verirken, sandık sonrası o ailelerinin önde gelen yaşlılarını, gençlerini, işsizlerini unutuverip makamlarının, saltanatlarının hakimiyeti için gerekeni yapmışlardır.
Şimdi soruyorum: Samimiyet var ise, eğer adamlıkları azda olsa yüreklerinde ise kendileri çıkıp meydanlara bu ötelenmiş, bir tarafa savrulmuş Emeklilerin, engellilerin ve yaşlıların 650 lira ile nasıl geçineceklerini söylesinler.
Makam araçlarının yaktığı benzin dahi 100 emeklinin maaşını geçerken, adeta termometreler gibi vicdan dereceleri de hızla düşüyor.
Bir müddet sonra bir genel seçim daha olacak ve el etek öpecek olan yeni ve matbaalardan taze çıkmış klişe kimlikler türeyecek. Bu kez yine aynı vaatlerle vatandaşın yüreğindeki inancı bir kez daha kapmanın hesabını yapacaklar. Bunu yapanlara ve yapacak olanlara kısa bir not:
Tevbe (9/119) “Ey iman edenler ! Allah’tan korkun ve doğrularla beraber olunuz !”

Ahzab (33/35) “ Müslüman erkekler ve müslüman kadınlar, mümin erkekler ve mümin kadınlar, taata devam eden erkekler ve taata devam eden kadınlar, doğru erkekler ve doğru kadınlar, sabreden erkekler ve sabreden kadınlar, mütevazi erkekler ve mütevazi kadınlar, sadaka veren erkekler ve sadaka veren kadınlar, oruç tutan erkekler ve oruç tutan kadınlar, ırzlarını koruyan erkekler ve (ırzlarını) koruyan kadınlar, Allah'ı çok zikreden erkekler ve zikreden kadınlar var ya; işte Allah, bunlar için bir mağfiret ve büyük bir mükâfat hazırlamıştır.”

“Münâfık'ın alâmetleri üçtür: Söz söylerken yalan söyler. Va'd ettiği vakit sözünde durmaz. Kendisine bir şey emniyet edildiği zaman hıyânet eder.”

“Dört şey, her kimde bulunursa hâlis münâfık olur. Her kimde bunların bir parçası bulunursa onu bırakıncaya kadar kendisinde münâfıklıkdan bir haslet kalmış olur. (Bunlar da) kendisine bir şey emniyet edildiği zaman hıyânet etmek, söz söylerken yalan söylemek, ahdettiğinde ahdini tutmamak, husûmet (iddiâ ve mürâfaa) zamânında da hakdan ayrılmaktır.”

“(Sözünde, işinde) doğruluk insanı hayra irşâd eder, hayırlı işler de Cennet'e kılavuzluk eder. O kimse ki, doğruluk şi'ârıdır. Nihâyet (bu seciyesiyle) sıddık (vasfına müstahak) olur. Yalancılık da muhakkak insanı fücûra (şerre) sürükler, şer de Cehennem'e ***ürür. O kimse ki, yalancılık onun şi'ârıdır. Nihâyet bu (idmanlı) yalancı da Allah'ın dîvânında "Kezzâb" defterine yazılır.”

“Kim ki, yalan söylemeği ve yalanla amel etmeği bırakmazsa, Cenâb-ı Hak o kimsenin yemesini, içmesini, bırakmasına hiç kıymet vermez, iltifât buyurmaz.”

“Ashâbım, haberiniz olsun, size ehl-i Cenneti bildireyim: Her zayıf olan ve halk tarafından zayıf görülen (mütevâzı') her mü'min Cennet'liktir. (Halbuki) o mü'min Allâh (ın kerem ve inâyetine) yemîn etse, muhakkak ki Allah onu (ihsân ve inâyeti ile) yemîninde gerçek çıkarırdı. Ey Ashâbım, iyi dinleyiniz, size Cehennem halkını da bildireyim. Onlar da katı yürekli, kibirli ve hîlekâr, ululuk taslıyan kimselerdir.”

“Satan ve alan kimseler, söz kesip birbirinden ayrılmadıkça, alış verişi bozup bozmamakta muhayyerdir. Eğer doğru söyler, satılık eşya ve paranın halini açıklarsa, alış verişinde bereket bulur. Eğer saklar veya yalan söylese alış verişinin bereketi gider.”

Yaradan bizi bunlardan eylemesin.
Saygılarımla
besenk@hotmail.com