KÜRT CENAHI, SESİNİ YÜKSELTMELİ

Barış sürecinin bir aşaması olarak silahsızlanma süreci bu topluma fevkelade bir umut ve huzur getirdi. Bu konuda katkısı olan tüm taraflara bir vatandaş olarak müteşekkirim, duyduğum, gördüğüm vatandaşlar da bu şekilde duygularını ifade ediyorlar.

Bir yandan Hükümete ve hükümetin başı olan başbakana, diğer yandan BDP ve İmralıdan hoş nameler gönderen ve çoğunlukla da kaşılık bulan Adullah Öcalan’a vatandaş sempatiyle bakıyor, devamı gelir, diye dua ediyor.

Ancak bu barış sürecinden galiba farklı beklentileri olan birileri var ki, orada burada aykırı sesler çıkarıyor, yer yer silah kullanarak varlığını hissetirmeye çalışıyorlar.Halbuki varsa talepleri yazılı yada sözlü ifade edebilselerdi bin kat daha iyi olurdu.Bu halk artık korkuyu aşmıştır.

Bu süreçte sağduyulu davranıp siyasi cenahın direktifine uygun hareket eden TSK’yı tebrik etmek gerek ki, devlet ordusu gibi davranıyor orada burada aykırı sesler çıkarmıyor. Eski defolu aktörleri hatırlayınca bin şükür etmek içimden geliyor. Ne yazık ki, bu sefer PKK tarafından disiplinsizlik yapıp ortamı gerenler var.

Peki ne olacak?

Olacağı şudur, öncelikle ve özellikle bu sürecin neticelerine inanıp sabırla hedefe varmak için emin adımlarla gidilmelidir.Bu süreç gün-ay’la tamamlanmaz minimum 3-5 yıl devam edecektir.Sadece Küt Dili ve Edebiyatı öğretmenlerini yetiştirmek için bile bu süre yetmiyor.

 2007’de Diyarbakır’da iki günlük uluslar arası bir Kürt konferansı Alman Konsolosluğu ev sahipliğinde yapıldı, katıldığım onlarca Konferanstan hiçbiri bana o kadar ciddi gelmemişti. Neticede şöyle bir kanaat oluşmuştu; Kürtlerin devleti yok, dolayısıyla Iraktaki oluşum devletleşmeye gitmeli, dünya bu oluşuma katkı vermelidir, çünkü 40 milyonluk nüfusa sahip Kürtlerin devleti olmayışı psikolojik olarak Kürtlerde bir sıkıntı oluşturuyor. Ancak Türkiye Kürtleri Anadoluya dağıldıkları için burada Kürtlere özgü bir bölgesel yönetim oluşturma imkanı yok. Kürtlerin ekserinin de böyle bir beklentileri yok, dolayısıyla hak ve özgülükler çerçevesinde varlığı kabul edilerek demokratik bir anayasal düzenlemeyle kendilerine huzurlu bir yaşam imkanı verilmelidir.

Bunun dışında birilerinin farklı bir beklentisi varsa, ezberini bozmalı ve bu sürecin ilerlemesine leke getirmemelidir.

O zaman Bölgemizde Kürtlerin beklentisine ters düşen, istenmeyen olaylara sebep olan, orada burada namlunun ucunu gösteren birileri varsa Kürt cenahı tarafından uyarılmalıdır. Unutmayalım hayatta silahsız yaşamak daha güzeldir.En azında birileri sizin şerrinizden korkmaz.

Kürt geleneğinde Büyükler tokalaştıktan sonra gerisine tabi olmak düşer, eğer herbiri bir yerlerde ses verirse hiçbir barış devam etmez, hayırla neticelenmez.

Bu tür sıkıntılara karşı olduklarını,

1-İnsan hakları örgütleri,

2-Diğer STÖ’leri

3-BDP yöneticileri,

4-PKK  yetkilileri,

5-Kürtlerin yazar çizerleri, akil adamları, alimleri…

Barış sürecine gelen sıkıntılara karşı olduklarını, militarist hareketlerin barışa zarar verdiğini, bu tür saldırı ve faaliyetleri istemediklerini, kınadıklarını vurgulu bir şekilde dile getirmeleri lazım. Hem şunu unutmayalım ki silahlı güçler sivil erkin direktifinde oldukça barışa hizmet edebilir. Barış öyle kolay kolay gelmiyor. Sabır ister, fedakarlık ister, emek ister.

Dileğimiz bu barış sürecinin can ve mal kaybı olmadan sonuçlanmasıdır. Ne asker ne de PKK militanlarını canına mal olmadan emin adımlarla ilerlemeli ve bu millete huzurlu ve mutlu günler yaşama imkanı verilmedir.

Allah cellecelaluhu bu millete eski günleri göstermesin; barış, kanat, sağlık ve zenginlik nasip etsin. Unutmayalım ki bu kadarını bile bu halka fazla gören de vardır. Çünkü böyle bir durum, insanlarımıza hürriyet ve huzur kazandır.

Yüce Allah bizi insi ve cinni şeytanların şerrinden korusun.Haksızsam söyleyin. Bizim vatandaş olarak yanlış vakalara karşı ilgisiz kalma gibi bir lüksümüz var mı? Ne demişler? “Rızayı kabahat, aynı kabahattır”  sessiz kalmakla yanlış hadiselere sessiz kalamayız.

Daha mutlu günlere hep beraber. Bu ülke hepimize yeter.