Nereden Nereye…

Çocukluğum, Diyarbakır ilçesi Silvan'a bağlı Reşik köyünde geçti. Köyümüzün Muhtarı Hacı Aziz dayının buzdolabı yarısı kadar bir radyosu vardı. Her akşamüstü bütün köylü, evinin önünde toplanırdı. Kalabalığı gören biz çocuklar da tabi…

Erivan Radyosu'ndan bazı günler yarım saatle sınırlı olmak üzere sözlü edebiyatımızın önemli isimlerinden Kürtçe klamlar dinlerdik. Dilimizi ve kültürümüzü özgürce yaşayamamanın zorluklarını henüz o küçük yaşlarımızda öğrendik ve Kürt sorunuyla birlikte büyüdük...

Bundan 20-25 yıl öncesine kadar bütün dünya 'Kürt vardır' diyor, ama hiçbirimiz 'Evet, Kürt vardır ve ben de Kürdüm' diyemiyorduk. O yıllarda merhum Şerafettin Elçi'nin benzer ifadelerinden dolayı gazetelere manşet olduğunu ve cezalar aldığını şimdi gibi hatırlıyorum…

İlk defa rahmetli Özal gerçek anlamda sorunu çözmek istedi. Ondan önce hiçbir siyasetçi soruna doğrudan değinmiyordu. Hep cılız ve eksik ifadeler kullanılırdı. Ta ki, Ak Parti iktidara gelinceye kadar…

Ak parti iktidar oldu, ama zaman içerisinde ancak muktedir olabildi. Muktedir olur olmaz da, Kürt sorunu başta olmak üzere, din ve vicdan hürriyeti ile ilgili sorunlara el attı. Toplumu kısmen de olsa rahatlatmak için yasalar çıkardı. Ve nihayetinde 'Barış ve Kardeşlik Projesi' gündeme geldi…

Barış süreci için Abdullah Öcalan'ın Newroz'da okunan mektubu çok önemliydi. Kandil de mektubun ruhuna uygun hareket edince silahlar sustu. Silahların susması Abdullah Öcalan'ın önemini daha da artırdı. Hem devlet nezdinde hem Batı kamuoyun da bile…

Açılan demokratik paket elbette yeterli değil. Ama zaten Başbakan paketi açıklarken, 'Bu bir başlangıçtır' demiş ve devamı olacağının işaretini vermişti. Gerçekleri görenler hak verir ki; onca yılın büyüttüğü sorunlar bir paketle ortadan kaldırmak mümkün değildir…

Yapılan birçok iyileştirmeyle beraber, Şırnak Havaalanı'na merhum Şerafettin Elçi'nin isminin verilmesi, güzel şeyler olacağının nişanesidir. Umarım çok yakında Van'da kurulacak bir üniversiteye de, 'Bediuzzaman Sait Nursi' ismi verilir…    

Vicdanen, bağımsız, özgür ve objektif bir değerlendirmeyle gelişmeleri geçmişle kıyasladığımda, 'NEREDEN NEREYE GELDİK' diyebiliyorum…

Türkiye gerçekten değişiyor. Etnik milliyetçiliğin kirlettiği insanların zihinsel altyapısı hızla temizleniyor. Geçmişten dersler çıkartan yöneticilerimiz de, artık büyük ülke olmanın bilinç ve sorumluluğuyla düşünüyor ve sorunları büyütmeden çözmeye çalışıyor…  

Yaklaşan seçim sürecinden dolayı bazı siyasetçilerin genele hitap etmek yerine, tabanına yönelik siyaset yapmalarını anlayabiliyorum. Bence endişe etmeye gerek yoktur. Adım adım çözüme doğru ilerliyoruz. Yarınlar daha güzel olacak inşallah...

Barış sürecine katkı sunan herkesin bayramı kutlu olsun.